Zaterdag 12 maart 2011:
Na uitgebreid te hebben uitgeslapen besloten Wout en Diana dat de Amsterdamse Waterleiding Duinen aan de beurt waren. Om 14.00 uur reden zij weg en om 15.00 uur startten zij hun wandeling te Vogelenzang.
En pffff ... wat viel dat Diana tegen. Haar voet deed zeer, af en toe moest er een duin beklommen worden, dus ze liep maar te hijgen en verder ging ze op ook niet interessante punten foto's maken om maar een rustmoment in te lassen. En de foto's bleken achteraf niet eens mooi te zijn. Ging niet goed dus.
De volgende, te korte (3 km), route is gelopen:

Maar het duingebied is wel prachtig. Het gebied is heel groot. Je kunt overal hertjes zien, die wat staan te grazen. Het gebied is zeker voor herhaling vatbaar, maar dan wel eerst minstens 10 kilo eraf bij Diana.
En daar gaat ze nu voor ... afvallen! In eerste instantie 10 kilo. Als die mijlpaal is bereikt, gaat ze pas de volgende mijlpaal benoemen. Stap voor stap. En Wout gaat haar helpen.




Maart 2011
Zondag 6 maart 2011:
Oh oh, wat een acties deze week om ons conditioneel op orde te brengen. Nou ja, ons ... Diana dan. Eerst woensdag al door het Soestse zand geploegd en vandaag de ontberingen van de koude wind aan de Reeuwijkse plas (2,5 km), die we al snel ontvluchtten om daarna even lekker op te warmen bij de vogeltjes in Avifauna.


Tja, we gaan tenslotte straks de woestijn in, dus op kou hoeven we niet te oefenen. De tropische vogeltjeskas in Avifauna stelde Diana tenminste al direct voor het dilemma hoe om te gaan met een lens die uit de airco-auto direct in de hitte komt. Het beslaan van de lens dus. Hier moeten goede doekjes voor komen.
Al met al viel het wandelen Diana weer niet mee. Maar dat wijten we maar aan de verkleumde botten. De voet deed ook weer een dagje pijn, maar dat is nu (8 maart) weer redelijk weggetrokken.
En Wout? Die heeft het alleen maar koud gehad, maar zijn ijzeren conditie heeft daar niet onder geleden.
Hieronder wat foto's die we gemaakt hebben:







Woensdag 2 maart 2011:
We hebben al een tijdje niets van ons laten horen op de site, maar dat betekent niet dat we stil hebben gezeten. Diana heeft intussen op haar werk een project uitgerold en daar zijn ook in de weekenden wat uren aan besteed. Na nog een hectische nazorgperiode kwamen vermoeidheid en stress naar buiten en daar werd ze af en toe niet gezelliger op. Wout heeft dit allemaal met een engelengeduld doorstaan (de schat). Maar goed, dat was werk ... hoe zit het met de voorbereidingen voor de vakantie? Het lijstje:
- de kaart is geplakt;
- de route is nog niet helemaal bepaald;
- met het huidige routevoorstel komen we op zo'n kleine 4.500 mile
(7.242 km);
- Wout vindt dat dat nog meevalt, Diana vindt het best veel;
- er zijn vier reisboeken over Amerika aangeschaft;
- de vakantie is met 4 dagen verlengd en dat betekent dat we 1 september
weggaan en 23 september weer landen;
- Wout en Diana hebben een kind aangeschaft: Acy, het netbookje ...
een beetje een dwarsligger, een raddraaier, een hackertje,
wil niet niet naar bed 's avonds ... een vervelend jong dus,
net als zijn vader ... en Acy mag mee op vakantie voor de
verslaglegging, het opslaan van foto's en het boeken van
het volgende motel;
- en we hebben vandaag weer geoefend in het lopen,
conditie opbouwen, navigeren met de GPS op de
telefoons en foto's maken ...
Maar er is geoefend: een kleine 3 km, maar zonder pijn in de voet en over lastig terrein, namelijk de Korte Duinen bij Soest. Een blik van herinneringen ging bij Wout open: marcheren bij nacht en dageraad, grote pas vooruit, kramp in je kuiten de eerste km's, schietgeulen graven, tanks opblazen ... Nou, dat treft Wout, nabij White Sands ligt ook een militair gebied, daar kun je weer soldaatje spelen. Oftewel, White Sands here we come ....
Hier een greep uit onze foto's van zowel de Minolta (Diana) als de Blackberry Torch (Wout).
Minolta:


Torch:


En het sportieve duo:
