Vanochtend pas tegen 8 uur in onze Sierra Lodge wakker geworden. De ontbijtruimte was twee deuren verder en had, helaas voor Wout, alleen broodachtige dingen. Diana zag er cheese creme (een soort Philidelphia), dus die was blij met eens wat ander beleg 's ochtends dan jam of suiker.

Daarna heeft Diana de flora foto's van gisteren nog geupload, maar helaas ging er iets mis bij het opslaan. Er staan er dus maar 3, terwijl er minstens 15 hadden moeten staan. Pech, ze komen later wel op een lokatie met sneller internet.

Op naar Yosemite. Onze groene oase in onze woestijnreis. En ja, inderdaad. Prachtig zeg. Mooie heuvels en bergen met prachtige dennenbossen en bergweiden. Je weet inderdaad niet wat je ziet na al die woestijn.

Je begrijpt dat we wederom bij iedere stopplaats stil stonden om een foto te maken. En zo constateerden we dat we om 3 uur 's middags nog maar op 1/4 van het park zaten. Nu hebben we morgen nog een dag (vroeg op?) en vanuit Sonora ook nog een dag. We gaan de rest dus ook proberen te zien. Zeker de grote sequoia's, die staan op het favorietenlijstje van Wout om te zien.

Diana wilde graag de Stellar Jay fotograferen. Dit is een blauwe vogel met een heel leuk kuifje. Op een gegeven moment vlogen er 2 in de kant van de weg, dus vol op de rem. Maar het is ons niet gelukt om er een goede foto van te maken. Ze zijn namelijk best druk, blijven niet lang op 1 plek zitten.

Tegen 4 uur 's middags hadden we aardige trek gekregen. We waren inmiddels op de terugweg naar Mammoth Lakes. In het park hebben we nog wat gegeten. Drie keer raden ... jawel, hamburger met friet. Zelfs Wout begint nu al een aardig buikje te krijgen.

Na Yosemite gingen we op naar Mono Lake. Dat trof, want je komt langs Mono Lake als je van Yosemite terug naar Mammoth Lakes rijdt.

Het kostte even moeite om de plek te vinden waar de tufa's stonden, maar bij het gesloten Visitor Center zagen we buiten op de kaart waar we moesten zijn: South Tufa Park.

We reden er via een dirt road zo heen, maar toen. Hoe kwamen we aan de waterrand?

Nou, dat moest dus dwars door de vegetatie heen die de weg scheidde van het "strand". Het lijken zulke lieve lage struikjes, maar het blijkt in werkelijkheid taai spul te zijn. De takken buigen niet echt mee, af en toe moesten we over een halve tufa heen klimmen en soms stond je met je schoenen in een aardig laagje water. Maar toen waren we er ....

En het was het toch wel waard. Een heel vreemde ervaring die gesteenten in het water. Bij Parken -> Mono Lake kun je meer informatie vinden over deze pilaren in het water.

Diana baalde echt enorm, want de batterij van haar camera was leeg en ze had de volle batterij niet in haar broekzak gestoken. Maar zelfs met 0% kun je nog aardig wat foto's maken, dat viel haar niet tegen.

En het meer zit vol met vliegen, de Alkali vliegen. Dit was een aantal weken terug ook te zien in het programma "Live" van de EO. Het leuke van die vliegen is dat ze in het water en op de stenen zitten (lekker zout) en niet naar de mensen omkijken. Je hebt er dus geen last van. Sterker nog, als je je voet neerzet op de grond, dan stuiven ze uiteen.

Om niet in het donker verstrikt in het struikgewas te zitten, gingen we voor zonsondergang onze weg terug maar beginnen. Het leuke is ... het is maar hooguit 200 meter van auto naar strandje. Maar het is zo dichtbegroeid en sommige struiken waren hoger dan onszelf, dat het vrij veel moeite kostte. Nou ja, Wout niet natuurlijk ... die stoof als een dolle door het gebied heen. Diana riep af en toe nog, maar weg was-ie. Diana zat lekker te tobben. Klimpartijtjes over de stenen, vast in de struiken, je denkt een weg gevonden te hebben, maar helaas .... andere kant op maar weer. Haha ... ze zag er verwilderd uit toen ze eruit kwam. Wout is duidelijk een bosjesman, maar Diana is nog duidelijker geen takkenwijf.

Op de terugweg in Mammoth Lakes hebben we nog maar een menuutje bij de McDonalds en zijn begonnen aan het verslag en de foto's.

Inmiddels slaapt Wout alweer ... en Diana bijna ook. Nog een paar foto's en dit stukje tekst en dan mag ze ook ....

Morgen op naar Sonora, aan de andere kant van Yosemite National Park.

De fotorapportage van Wout:

Let op de klimmers hierboven en kijk dan op de volgende foto (niet ingezoomed).

En Wout's toegift van Mono Lake: