Dag 6 - Maandag 5 september 2011

Hallo allemaal,

Dank voor jullie reacties. Even een korte reactie terug:

- Pa en Ma, ja het landschap is echt schitterend.
We hopen echt dat de foto's op de Sony goed gelukt zijn.
- Eric, thanx ... Grand Canyon verslag volgt hieronder.
- Leo en Annette ... mooi hier. Zijn jullie hier al geweest?
Alles goed met het oog na de operatie?
- Brigitte, je raadt het nooit, maar ze hebben hier inderdaad
een SubWay klanten kortingspas.

Okay, het verslag ...

Vanochtend vroeg opgestaan en op de kamer ontbeten. We zaten weer in een wat duurder hotel, dus dan is het ontbijt niet inbegrepen. Maar gelukkig hadden we onze eigen Cornflakes en kommen en melk.

Nog voor 9 uur reden we richting Grand Canyon. Halverwege kwamen we tot de ontdekking dat we weer niet getankt hadden, dus dat hebben we bij het eerste het beste tankstation maar gelijk gedaan.

Na ongeveer een uur kwamen we bij de Grand Canyon aan. Op onze gisteren aangeschafte national park jaarkaart kwamen we "gratis" het park in.

Het leek Diana een leuk idee om eerst de South Rim westbound te doen. Dit mag je niet met de auto doen, dus je moet dan in de shuttlebus stappen. Wout twijfelde nog .... had ze maar geluisterd. Wat een ramp die shuttlebussen. Je moet eerst op de blauwe bus stappen, naar een bepaald punt toe en dan overstappen op de rode bus. Die gaat vervolgens alle uitzichtspunten af. Elk kwartier komt er dan een nieuwe bus. Het klinkt allemaal heel goed doordacht, maar wat zijn die bussen vreselijk. Ze worden echt volgestampt met mensen, huilende baby's en jengelende kinderen. Nou komt dat overal wel voor, maar de bussen zijn echt te vol. En dan zo'n chauffeur/chauffeuse die de hele tijd van alles omroept. Nee, veel mensen zullen dit fantastisch vinden, maar het is niets voor Wout en Diana.

Wat wel fantastisch was, was het uitzicht over de canyon. Dit is inderdaad echt prachtig. Wel vreselijk moeilijk te fotograferen. Hoe breng je de diepte over op een foto.

Omdat we de uitzichtspunten langzaam wel wat op elkaar vonden gaan lijken en de bus helemaal zat werden, zijn we teruggegaan naar de auto. Bijkomend feit was ook dat Diana zich niet helemaal prettig voelde bij de hoogte (duizelig) en de brandende zon. We zitten nu op ruim 2.000 meter hoogte. De zon brandt ook hier dus extra hard op je huid.

We zijn dus teruggegaan naar de auto en wat gaan eten op Market Plaza, een soort van winkelcentrum in de Grand Canyon. Geen SubWay dit keer, al deed Diana haar best een alternatief te vinden in een Italian sandwhich. Alleen het broodje was zo hard en taai, dat alleen het beleg lekker bleek. Wout had chicken en frietjes.

Daarna zijn we met de auto de East Rim gaan afrijden. Dit is opengesteld voor particuliere voertuigen (zelfs voor vrachtwagens) en kent ook uitkijkpunten. Maar dan een stuk rustiger.

Klonk goed dus en jawel, het begin was ook prachtig. Maar toen .... the Grand Canyon is on fire. We zagen 's ochtends al rookpluimen in de verte, maar nu naderden we dus de brandhaard. Die was ergens onderin de Canyon. En normaal gesproken is de Grand Canyon al heiig, maar nu was het gewoon een en al rook. The Smokey Canyons dus ... heel apart. Het was lastig om met de rook nog mooie foto's te maken.

En het ging er nog bij regenen ook. Dat was uiteraard wel goed voor het brandhaardje daar beneden. Voor de temperatuur was het minder. Echt, het wordt bewolkt, er valt regen en de wind wakkert weer aan tot een windkracht 7 of 8 ... en de temperatuur zakt direct van rond de 30 graden tot 17 graden Celcius. Koud!!!!!

Rond 18.00 uur verlieten we uiteindelijk de Grand Canyon om in het donker (tegen 20.00 uur) aan te komen in Page. Hier zitten we in een gribus-motel. Echt niet het beste van het beste. Maar goed, er staan 2 bedden en er is een toilet.

Voor ons diner hebben we ons naar de overkant van de straat begeven, naar Taco Bell. Hier namen we allebei een burrito met cheese potatoes als bijgerecht. Het eten namen we mee naar de kamer. De burrito ging nog wel, maar die aardappels was een grijze smakeloze smurrie. Bluhhh ....

Als smaakmaker eet Wout nu een bus pinda's en Diana een klein zakje chips. De tv staat aan, Diana tikt het verslag en als de bovenburen niet teveel herrie maken gaan we straks lekker slapen. Eerst nog wat foto's laden om het verslag van vandaag compleet te maken. Het internet doet hier wel vervelend, dus we weten niet hoever we komen met uploaden van de foto's.

Tot morgen!

.... het is nu 5 uur 's ochtends. Gisteren knalde internet er telkens uit. Een hernieuwde poging voor de foto's: