Ja, of we dit daadwerkelijk zo gaan zien in het echt ... geen idee. Maar het is altijd het proberen waard!

Wat is er nu zo leuk aan White Sands ... het is helemaal geen zand. In onderstaand filmpje wordt een goede uitleg gegeven door deze (besnorde?) dame.

Het is dus gips. Nou is dat niet direct het meest leuke ... wel leuk is dat je dus ook met zeer hete temperaturen op je blote voeten door het 'zand' kunt lopen. Gips schijnt geen warmte vast te houden. En nog beter ... ik ga altijd op de grond zitten als ik een mooie foto met laag standpunt wil maken. Zitten is dus mogelijk ... het spreekwoord "wie zich brandt moet op de blaren zitten" gaat hier niet op. Overigens merkt Wout wel terecht op dat je waarschijnlijk wel levend verbrand door de weerkaatsende zon op het witte gips. En dan te bedenken dat White Sands ook nog op een aardige hoogte ligt (1.290 meter).

Het gips spoelt dus vanuit de bergen naar het bassin naar beneden. Normaal gesproken zou dergelijk gips afgevoerd worden naar zee, maar ja, in New Mexico vind je geen zee meer. Daarom blijft het liggen. Na het verdampen van de regen ontstaan dus drooggevallen gipsmeren. Het gips wordt door de sterke winden over de uitgestrekte velden verspreid. Zo ontstaat de duinvorming. De duinen kunnen tot 20 meter hoog worden. En zo is een gebied van wel 710 km² ontstaan.

Het leuke is dat in het national monument goed aangepaste hagedissen en muizen. Hun camouflagekleur is uiteraard wit. Maar er leven vooral nachtdieren, waaronder coyotes en stekelvarkens. In White Sands groeit de Yucca elata, zoals je hieronder op de foto ziet. De Yucca elata kan overleven in White Sands, waar het 's zomer gemiddeld 40^oC wordt, omdat deze plant zo snel groeit.

Hieronder vind je een kaart van White Sands National Monument:

Je kunt White Sands met de auto verkennen. Hiervoor kun je de Dunes Drive afrijden. Deze tocht is 26 km lang. Onderweg kun je uitstappen en bewegwijzerde paden bewandelen. Een hiervan is de Interdune Boardwalk.

En aan het eind kun je even in de schaduw uitpuffen?

Er zijn ook picknicktafels met "sun shelter".

En onder leiding van rangers kun je een tocht maken en alles leren over de flora en fauna in dit gebied.

Maar White Sands is vooral ook bekend vanwege de Missile Range. In 1945 werd hier de eerste atoombom getest. Om veiligheidsredenen wordt nog steeds het park en de weg erheen gesloten tijdens tests.

Aangezien wij pas in de middag in de buurt van White Sands zijn, kunnen we er natuurlijk niet om heen om ook de zonsondergang te fotograferen. Hierbij een voorbeeld van hoe het er dan uit kan zien ..