Voor de flora en fauna liefhebbers onder ons hier wat wetenswaardigheden. In het park zijn:

- 800 soorten planten;
- 75 soorten zoogdieren;
- 271 soorten vogels;
- 32 soorten reptielen en amfibieën;
- 8 soorten vis.

Onder de bedreigde diersoorten zijn de volgende in het park te vinden: Peregrine Valk, Mexicaanse Spotuil, Southwest Willow Flycatcher en de Slak van Zion (Physella Zionis). Nou, die laatste wil ik wel eens vinden ...

Zion heeft een grootte van 593 km². De hoogte varieert van 1.115 meter tot 2.600 meter. Ook nog aardig hoog dus.

De Zion Canyon is het meest bezochte gedeelte van het park. De Canyon is een ravijn van 24 kilometer lang en 800 meter diep. Dit ravijn is uitgeslepen door de Virgin River. Deze rivier zorgde er tevens voor dat Zion die gevarieerde flora en fauna heeft.

Overigens zorgt de Virgin River er in het voorjaar voor, als de sneeuw in de bergen smelt en veel puin en sediment wordt meegevoerd, dat het erosieproces in Zion nog volop gaande is.

Hieronder enkele foto's van de natuurlijke verschijnselen in het park:

Zion Narrows (een deel van de canyon)

Emerald Pools

Checkerboard Mesa

The Three Patriarchs (Abraham, Isaac en Jacob).

Uiteraard zijn er ook weer trails te vinden, waarvan onderstaande erg leuk lijken. Nee hoor ma ... ik beloof bij deze plechtig dat ik me hier echt niet aan ga wagen!!!!

Als eerste de Hidden Canyon Trail: leuk dat pad zo.

Vooral als je deze schattebout onderweg tegenkomt (tarantula).

En de favoriete trail van Wout en mij ... Angels Landing ...

Deze trail is 7,7 km (heen en terug) en kent een hoogteverschil van 454 meter. Je schijnt het als ervaren wandelaar in 4 uur te kunnen doen. Het begint allemaal eenvoudig en vlak. Maar dan bereik je het eerste zware gedeelte van de trail: een serie switchbacks (bochten) waarmee je flink hoogteverschil mee moet overbruggen. Daarna ga je enkele honderden meters door een diepe, smalle en koude Refrigerator Canyon. En vervolgens begint de tweede serie swichtchbacks, genaamd Walter's Wiggles. Het zijn 21 bochten, tussen iedere bocht is maar een korte afstand, maar het pad is erg erg steil. Eenmaal boven kom je bij Scout's Overlook, een open plek. Hiervandaan heb je een mooi uitzicht over het dal waar je net vandaan kwam. De ondergrond is slickrock (gladde rotsplaten) ... handig ... kom je dodelijk vermoeid boven, glijd je gelijk onderuit zo het dal in. Komt de naam Angel's Landing daar vandaan misschien?

Dit is dan de afstand die je al overbrugd hebt.

Maar nee, Scout's Overlook is Angels Landing nog niet. Zoals je ziet moet je na Walter's Wiggles nog een stuk naar boven ...

Tja ... en dat stuk ... nou, wees gerust. Er wordt van de eerste drie kilometer gezegd dat het goed te doen is. Nou zie ik dat al niet zitten. Maar de laatste halve mijl is echt niet eenvoudig. Je moet je deels met kettingen omhoog werken richting de top, waarbij je links en rechts diepe afgronden naast je hebt.

Het uitzicht schijnt wel het prachtigste uitzicht te zijn wat je in een Nationaal Park in Amerika kunt tegenkomen.

Gelukkig zijn hier ook foto's en filmpjes van.

Over filmpjes gesproken ... hierbij de klim naar boven .... ik krijg er op het filmpje al hoogtevrees van.
Ik zal dus zeker niet naar boven gaan, niet eens het eerste stuk. Maar hoe houd ik Wout beneden. Die houdt wel van zo'n uitdaging. En ik vind 'm toch te lief om 'm nu al kwijt te raken op Angels Landings.

En nog even een klein stukje vanuit een ander filmpje ...

Misschien dan maar beter langs de Virgin River lopen, tot we bij the Narrows aankomen.

The Riverside Walk, druk, toeristisch, maar misschien te doen?

En dan zo'n soort foto maken bij The Narrows ....