Once Upon A Time In The West …
Zinderende hitte. De zon brandt fel tussen de sluierbewolking door. In de verte is een rode stofwolk zichtbaar die steeds dichterbij komt.
De banden knarsen op de dirt road als de wagen tot stilstand komt. De linkerportier zwaait open. Wout stapt uit. Hij duwt zijn cowboyhoed iets omhoog en kijkt met samengeknepen ogen in de verte. Nauwlettend houdt hij de situatie in de gaten.
Dan kijkt hij achterom en maakt een gebaar naar de auto. Langzaam gaat het rechterportier ook open. “Auw, auw, auw … “ klinkt het zachtjes. Diana stapt ook uit. Ze lijkt gewond, haar knie is stijf. Ze hinkt naar Wout, gaat naast hem staan en kijkt ook in de verte. Ze ziet wat hij bedoelt …
Ze loopt terug naar de auto en pakt haar wapen. Ze gaat weer naast Wout staan. Ze richt haar wapen op het doelwit en …
En vanuit de auto, met de airco uit uiteraard om die zinderende hitte te voelen, klinkt dan de muziek van Ennio Morricone om de sfeer compleet te maken.
Jawel, we gaan dus naar Monument Valley. Bekend van de film “Once upon a time in the west” of, zoals de originele Italiaanse titel luidde “C’era una volta il West”. Niet dat we ‘m ooit gezien hebben, die film. We hebben laatst een poging gedaan met een gedownloade versie, maar dat ging niet helemaal goed wat de snelheid van de film betreft. En als de personages in de film hoge stemmetjes krijgen en heel snel lopen, dan is het effect van een western er wel af.
Dus we laten de film voor wat het is en gaan zelf het westen verkennen. Dit wel vanuit een lekker hotel. Midden in het park. Met uitzicht op alle prachtige rotsformaties. Met een balkon met Star View, oftewel onder de sterrenhemel. We zitten in The View. Zo duur, dat we ons eigen magnetronmenuutje maar meenemen. Er ook nog dineren zou boven ons budget gaan. Op de foto hieronder zie je het View hotel uiterst links staan.
Tja, en dat wapen … plaatjes schieten natuurlijk met de camera. Klikkerdeklik.
Monument Valley is wellicht het meest gefotografeerde gebied van Amerika. En het is inderdaad het decor van menige film of documentaire over het Wilde Westen geweest. Iedereen heeft de rode rotsformaties omringd door de woestijn wel eens gezien op tv of foto.
De vallei ligt op het Colorado Plateau op ongeveer 1700 meter boven zeespiegel. Het gebied bestaat uit zandsteen en siltsteen. Dit laatste is iets grover dan zandsteen. De rode kleur komt door de aanwezigheid van ijzeroxide in de bodem. Ook hier is door de erosie de natuur gevormd. Zo zijn er zandsteenformaties ontstaan die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Deze formaties kennen o.a. namen als East Mitten, West Mitten, Totem Pole en Three Sisters.
Hoe is die erosie hier precies gegaan. Ooit was dit gebied laagland. Het gebied werd langzaamaan hoger en hoger door het materiaal dat van de Rocky Mountains afkwam door erosie. Uiteindelijk ontstond het Colorado Plateau dat bijna 5.000 meter boven zeeniveau kwam. De laatste 50 miljoen jaar is er echter veel van dit materiaal weer geërodeerd. En net als bij de hoodoo’s gingen de zachtere lagen sneller dan de hardere gesteenten. En zo zijn de formaties ontstaan die nu in Monument Valley zichtbaar zijn.
We komen hier 's middags aan (kan al vrij vroeg zijn) en blijven dus in het park slapen. Dus kunnen we mooi gaan rondrijden en alles bekijken.
Op het kaartje hieronder kun je zien welke formaties er allemaal aanwezig zijn. Ons hotel staat aan de voet van één van deze formaties in de buurt van het Park Visitor Center. We hebben uitzicht op de West Mitten, de East Mitten en de Merrick Butte.
Enne ... als we 's ochtends op tijd wakker zijn, kunnen we zo'n zonsopkomst fotograferen vanaf het balkon.
