Dag 3 - Vrijdag 2 september 2011
Goedeavond(bij ons),
In het verslag van gisteren lazen jullie al dat we vandaag om 07.30 uur opstonden en van ons cornflake ontbijtje genoten. We hadden een lange rit van 7 uur voor de boeg, dus we wilden ook op tijd op pad. Maar uiteindelijk werd dat pas om 09.30 uur.
TomTom weer geprogrammeerd en op naar Alamogordo in New Mexico. In de Jeep had Wout de radio op een gezellige country-zender gezet .... country? Ach ja, waarom niet. het paste wel een beetje bij het landschap.
Het landschap tijdens deze rit wordt niet als de mooiste van Amerika beschreven, maar eigenlijk viel het nog wel mee. Je reed als het ware in een grote vallei met aan zowel de linker- als de rechterkant bergen.
We reden op de I10 East. In Amerika werkt het zo dat alle wegen van west naar oost en vice versa even nummers hebben (dus bijv. Interstate (I) 10) en die van noord naar zuid een oneven nummer. Onze route ging over de I10, de I25 en de I70.
Wout had van tevoren al aangegeven dat ook lange ritten niet saai hoefden te zijn. En dat was het ook niet. So wie so is er genoeg aan vrachtwagens (mooie grote trucks) te zien, het landschap en er zijn rest areas langs de weg. Rest areas zijn een soort picknick plaatsen, maar dan luxe. Er staan bankjes, er zijn toiletten en er zijn machines waar je koffie, thee, cola e.d. en koek/soep uit kunt halen. En de lokaties waar ze staan zijn best mooi. Zie bijvoorbeeld de foto hieronder.
Onderweg wilden we heel graag een broodje bij de Subway halen. We kwamen Subways genoeg tegen, maar het was nog te vroeg om te eten. En Wout maar blijven waarschuwen dat we er straks geen één meer tegen zouden komen. En inderdaad. We dachten er wel één te vinden bij het benzinestation waar we gingen tanken (bijna 11 gallons en 37 dollar voor een tankbeurt), maar nee hoor. Pas bij Las Cruces in New Mexico weer. Dus maar weer naar een burgerrestaurant (geen bekende dit keer), waar Wout zich tegoed deed aan de Flamethrower (vlammenwerper, dus heet) en Diana zich aan haar belofte hield geen burgers te eten die dag. Ze nam een of ander gepaneerd gegrild-achtig vlees met koolsalade. En om gezond te blijven ook een side salade. Jawel, met echte blaadjes sla.
Tegen half zes 's avonds kwamen we bij White Sands aan (dit keer heeft Diana ook een stuk gereden, lekker wagentje). Eerst moesten we nog door een soort van state border controle post. De man voor ons werd nog aangesproken, maar toen Wout het raampje open deed en de state border controlleur (douane ofzo) zijn betrouwbare blauwe ogen zag, mochten we gelijk doorrijden. Twee minuten later stonden we bij White Sands.
White Sands is echt heel apart. Het ziet eruit als zandduinen met helm, maar alleen de duinen zijn van gips en niet van zand. En de helm is een soort cactus.
Omdat we later op de middag waren konden we gelijk profiteren van het mooie licht en de zonsondergang. Diana maakte nog een opmerking over de romantische aard van de lokatie, maar uit Wout kwam niet meer dan "ach ja, het is aardig". Toen bleek dat Diana met haar blote voeten in een mierennest zat en al flink gebeten werd, was de romantiek bij haar ook verdwenen. Maar ja, alles voor een mooie foto, dus gewoon blijven zitten. En mooie foto's zijn het denken we wel geworden. Wout heeft de zonsondergang weer gefilmd.
Met donker reden we het park weer uit om de laatste 30 km naar Alamogordo af te leggen. Het Super 8 motel was zo gevonden. Een iets kleinere kamer dit keer. Het bed staat aan één kant zo dicht op de muur, dat Diana spontaan haar linkerkantje van het bed doneerde aan Wout.
Over bed gesproken. Wout zit nu heel slaperig naar me te kijken, dus ik zal langzaam een eind aan dit verslag breien.
We hebben nog geprobeerd om een leuk eettentje te vinden in deze stad, maar zijn geeindigd bij de Kmart, waar we magnetronmenu's (beef stew, soort goulash) hebben gekocht. Mmmmm .... nee, eigenlijk viel-ie best mee en was ook niet zo zwaar. Het was tenslotte al 10 uur geweest.
Morgen rijden we naar Grants. Op naar Bisti Badlands, als we dat qua tijd gaan halen. Nu eerst slapen. Wout ligt al onder zeil inmiddels.
Oh ja, pa ... leuk dat je elke dag even op de site reageert!!