Maandag 25 april 2011 (2e Paasdag):

De lente  laat zich in al haar glorie zien dit voorjaar. Gelukkig was het vandaag niet zo warm, dus ging het dappere tweetal weer op pad. Diana zit immers altijd alleen maar te studeren of ligt te slapen. Wout heeft veel meer beweging, vooral als Robin in de buurt is (zie conditie barometer). Dus met zijn conditie zit het nog wel goed.

Dus ze trokken er weer eens op uit. Ditmaal ging het naar Oisterwijk, ook een wandeling uit een van Diana's boekjes. Bij Oisterwijk heb je zowel de Oisterwijkse vennen en als je net de andere kant op gaat, Kampina. Diana was op een winterse koude grijze dag al een op Kampina geweest en vond het toen al mooi. Laat staan als alles mooi fris groen is en het zonnetje schijnt.

Enne ... Diana had twee nieuwe lenzen. Die moesten uitgeprobeerd worden. Jaja, er is wat geld uitgegeven dit weekend: tickets, huurauto en lenzen.

Nu de conditie nog. Dus zoals gezegd, op naar Oisterwijk. De gelopen wandeling is de volgende:

Dit was ongeveer zo'n 4 km. Nog niet wereldschokkend, maar het goede nieuws was wel dat Diana niet zo vreselijk moe was. Ze stelde zelfs voor nog een extra rondje rond een ven te lopen. Huh??? Jawel ... en zelfs toen had ze nog wel meer wandelzin, maar het werd al tegen 5 uur en ze moesten nog naar huis om te eten en Wouts auto op te halen.

Maar het lijkt de betere kant op te gaan dus. Diana helemaal blij, dansend van geluk (zie conditie barometer). En nu volhouden!

Hieronder nog wat van de foto's gemaakt in Oisterwijk. Oh ja, we hadden de kant van de Oisterwijkse vennen gekozen, dus niet Kampina. Die doen we een volgende keer.

Oh ja, pa en ma Van Meerveld .... echt een mooi gebied hoor. Anders dan de Amsterdamse Waterleiding Duinen, maar zeker net zo mooi, of nog wel mooier.

Nog een bijdrage van Wout met z'n BlackBerry: een blik over de/het ven, terwijl Diana op haar BlackBerry uitrekent hoeveel meter er al gelopen is. Kijk haar scrollen, kijk haar scrollen, wat een afstand!!!

En Wout z'n vinger is natuurlijk ook weer in beeld ... heel kort, hij is vingervlug :-)

Zaterdag 23 april 2011:

Het feest kan beginnen, want het geld is binnen .... lalalala.
En we hebben geboekt ....!!!

Op 31 augutus 2011 vliegt dit olijke tweetal vanaf Amsterdam naar Phoenix met een tussenstop in Minneapolis. En op 22 september, maar daar denken we nog niet aan, vliegen we weer terug van San Francisco naar Amsterdam (rechtstreeks!).

En jawel, de huurauto, een midsize SUV is ook geboekt.

Nu begint het aftellen pas echt, de e-tickets zitten in de mailbox.

Zaterdag 2 april 2011:

Wout voelde zich de afgelopen dagen flink grieperig, dus vandaar dat Diana nu maar eens een klein rondje heeft uitgezocht, de invalidenroute in de Kaapse Bossen.

Waarom de Kaapse Bossen?

Tja, in Amerika liggen de natuurparken op grote hoogte. Dus daar moet je al aan wennen. En met de auto gaat het natuurlijk makkelijk, maar we zullen toch ook uitstappen en wandelen. En daar kan ook een stukje klim tussen zitten. Dus om de voorbereiding optimaal te maken, heeft Diana het boekje "De mooiste bergwandelingen van Nederland" gekocht.

Eén van de wandelingen uit het boekje is in het gebied "De Doornse kaap". En om rekening te houden met de gammele Wout, gingen we een klein rondje van 6 km doen in de Kaapse Bossen. Het hoogste punt van deze wandeling is 52,9 meter (niet 59,4), heel vergelijkbaar met de Amerikaanse hoogten.

Op haar oude vertrouwde wandelschoenen met inlegsteunzool ging Diana aan de wandel. En ze had het warm, en ze had het moeilijk .... en de zieke Wout liep weer rond alsof het niks was. De enorme berg beklom hij als een jonge berggeit. Geen drupje zweet te zien ... of kwam dat toch door de koorts?

Nu was het zaterdag 2 april ook de eerste mooie lentedag van het jaar. Temperaturen liepen op tot zeker 22-23^o C. Woestijntemperaturen dus ....

En hoe ging de wandeling?

Okay, Diana geeft toe dat het niet haar sterkste dag was, maar om nou zo gemeen te lachen Wout ...... (zie filmpje).

De route (2 km):