En vroemmmmmm ...
Hoor hem eens dat gaspedaal intrappen ...
En hoor de mini Skoda eens brullen ....
En op 2 wielen de bochten door ....

(slecht camerawerk van Diana overigens)

Zaterdag 25 juni 2011:

Op de workshop in Tiengemeten leerde Diana weer van alles over belichting. Maar kreeg ze
ook het advies om, als het geld er was, toch de stap maar te maken om een nieuwe camera
te kopen. De oude Dynax, waar Diana nog erg aan gehecht was, had niet zo'n groot bereik als de nieuwste camera's. En tja, als ze in Amerika echt mooie plaatjes wilde schieten ....

Dus met dank aan Johan zit er nu een nieuwe Sony A580 in de fototas. En dan moet je toch weer hard aan het werk om je toestel te leren kennen. De eerste plaatjes vielen dan ook best tegen ...

Vrijdag 24 juni 2011:

Tussen 3 juni en 24 juni is er niet veel gebeurd. Nou ja, Wout heeft werk gevonden, dus is hard aan de slag gegaan. Met onmogelijke werktijden. Wie staat er nu om kwart voor vijf 's ochtends op? Maar is dan wel weer om 14.00 uur klaar.

Diana heeft niet veel uitgespookt. Ja, ook gewerkt. Maar op het conditionele en creatieve vlak heeft ze weinig laten zien. Tot 24 juni dan, toen was er een fotoworkshop met de Fab4 en Joost op Tiengemeten. Hoewel er 90% regen werd aangekondigd viel het die dag heel erg mee. Op één voorspelde bui om precies 11.00 uur na is het de hele dag mooi droog weer geweest. Wel een hoop wind. Maar dat was heerlijk uitwaaien zeg.

Naar Tiengemeten dus. Om 7 uur bij het pontje en om kwart over 7 op het eiland in de Haringvliet. Het is een gebied van Natuurmonumenten. De workshop werd gegeven door Johan van de Watering. Het was leuk en leerzaam. En het gebied is prachtig.

Gelukkig stonden er fietsen klaar om het eiland te verkennen, want Diana's knie doet het niet zo goed meer. Bij een bezoekje naderhand bij de dokter bleek dat door een X-stand van de benen de knieschijf in de rechterknie wat scheef staat. Niets ergs volgens de dokter, kun je oud mee worden. Maar het doet wel best zeer, zeker bij het trap lopen en opstaan vanuit zittende positie. Dus werd er weinig geknield en in het gras gezeten. Maar fietsen ging prima en bij elkaar is er die dag toch zeker meer dan 10 km afgetrapt.

En Wout heeft die dag gewerkt ... en gewacht met eten tot Diana weer thuis was. 's Avonds hebben we nog het 46-jarige huwelijk van zijn ouders gevierd. Taart dus ... weggefietste calorieën ook weer terug.

Er zijn veel foto's gemaakt. Niet alle foto's werden even goed bevonden. Er moesten er vier ingezonden worden. Dit was best nog een lastige keuze. Uiteindelijk zijn deze vier op een website terecht gekomen. De link van de website is: http://jalbum.net/a/1003495/

De ingestuurde foto's vind je ook hieronder:

Vrijdag 3 juni 2011:

Het was een warme dag. En dat maakte dat we ook wat minder zin in een lange rit en wandeling hadden. Hoewel, de airco in de auto is natuurlijk heerlijk.

Maar goed, we gingen naar Bentwoud. We hadden er enthousiaste verhalen over gehoord van Diana's vader en het is niet zo ver weg, dus op pad maar.

We hadden het ons iets anders voorgesteld. Bij het woord "woud" dachten we echt door een bos te gaan lopen. Dit was dus niet zo. Wel langs de bomen. Door de open vlakte dus. En dat 's middags met de brandende zon op onze armen en in onze nek. Wout zag zijn kans schoon om nu ook de binnenkant van zijn armen iets te laten verkleuren.



De foto's zijn overigens met de Samsung compact camera gemaakt.

En ja ... ook met de videocamera geoefend. Maar goed ook dat we de camera bij ons hadden, want het leverde een mooi beeld van een bosbewoner op .... ehhhh .... echt?

En wat loopt ze lekker he ... pfffff.
En commanderen kan ze ook ...

We vonden het wat vreemd dat het beeld bij inzoomen enorm ging trillen. Dat mocht toch niet voor het geld dat we eraan uitgegeven hadden. We hadden betere kwaliteit verwacht. Pas later, na het lezen van de handleiding, kwamen we erachter dat we de stabilisator nog aan moesten zetten. En we hebben gelijk de knop voor de windonderdrukking gevonden. We moeten nog oefenen, maar hin het vervolg zou inzoomen beter moeten gaan.

We oefenen volgend weekend weer verder!

Donderdag 2 juni 2011:

Zo ... een lang weekend vrij, prachtig weer en net een bewegingsloze maand mei achter de rug. Hier kon wel weer wat geoefend gaan worden. Dus het leek Diana leuk om eens richting Burgh-Haamstede te rijden. Maar tja, er hadden meer mensen het plan opgevat om richting kust te gaan. Dus bij het horen van de fileberichten werd de route al rijdende omgegooid naar het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Klonk goed toch .... oefenen met rijden (richting Otterlo) én een nationaal park. Daar gaan we er in Amerika nog vele van zien.

Het navigatiesysteem bracht ons weer vlekkeloos voor de ingang van het park. Daar werden kaartjes gekocht en de MINI scheurde het park in. Op zoek naar witte fietsen. Want die zijn overal gratis te leen in het park. Dus hup ... de auto geparkeerd en twee witte fietsen uitgezocht. De rugzakken achterin het kinderzitjes en trappen maar.

En oh jee, wat viel dat tegen. Diana die altijd groots deed over haar fietstalenten viel al snel door de mand. Dat viel helemaal niet mee al die duinhellingtjes op. Naar beneden wel, dat gaat altijd goed. Dat geldt de wet van de zwaartekracht. Die geldt ook naar boven en dan valt het niet mee.
En Wout ... fietservaring genoeg inmiddels, dus dat ging goed. Soms stopte hij weer even om op zijn lieflijke rode, zwetende en hijgende partner te wachten om haar lieflijk te vragen: "Gaat het nog meisje?". Maar zijn voorvork was krom. Hij vermoedde dat één van de vorige berijders tegen een boom tot stilstand was gekomen. Het wiel, met slag erin, was wel vervangen. De voorvork echter niet. Dus lekker nonchalant met de handjes los ging niet ... dan schoot Wout spontaan de berm in.

Al met al is er toch nog een lekker stukkie gefietst, nl. zo'n kleine 10 (9,7) km.
Had meer gekund, maar ja, wat wil je na een maand stilstand?
Ehhh ... zoek je nu excuses Diana?

Hieronder vind je de route die we gereden hebben:

En natuurlijk zijn er weer foto's en filmpjes gemaakt.

En let vooral op het filmpje. De actie was volledig in scene gezet (haha, Diana die zo ver voor zou liggen op Wout dat ze 'm al fietsende kon filmen ...). Maar de commentaren erbij waren weer spontaan.

En de gemaakte foto's:

Na het fietsen zijn we, zoals we ook in Amerika gaan doen, met de auto verder het park doorgecrossed. En we hebben ook alvast geoefend met picknick-tafeltjes (zie Wout met volle mond).
Alleen heeft die MINI nou niet echt high clearance.