Daarmee heeft John Muir het toch leuk gedaan. Deze man heeft zich sterk gemaakt voor het "nationaal parkiseren" van Yosemite. Dit is gelukt. Wout en ik hebben er een Amerikaanse documentaire van gezien. Was wel een hele strijd voor de man. Hij is er een groot gedeelte van zijn leven mee bezig geweest.

Yosemite staat vooral bekend om zijn rotsen die het landschapsbeeld bepalen. Mij lijkt Yosemite me een verademing na alle woestijn en rode gesteenten ... het is er namelijk groen!!

Er zijn ook flink wat watervallen. Over het algemeen zijn deze alleen in september wel opgedroogd, maar wie weet maken we dit jaar toch kans. Onlangs zijn er nog wat toeristen te dicht bij een waterval gekomen en meegesleurd. Dit hebben ze niet overleefd. En nee, beide moeders ... dat doen we niet. Die toeristen klommen over een hek waar ze niet overheen mochten klimmen. Dat doen wij niet, wij zijn netjes opgevoed.

Yosemite schijnt echt adembenemend mooi te zijn. Toch wordt alles tegenwoordig overschaduwd door de aanwezigheid van de mens. Waar in 1988 nog slechts 4.500 toeristen op jaarbasis het park bezochten, zijn dat er nu 3,2 miljoen. Die grote hoeveelheden bezoekers zorgen voor verkeersopstoppingen, brengen schade toe aan de natuur en zorgen voor algehele drukte. Zonde eigenlijk he?

Hieronder een kaartje van het gebied.

We hebben in principe vier dagen voor het park. En eigenlijk wil ik alles ook wel zien (al staan uitstapjes naar bijv. Mono Lake ook op de agenda). Gelukkig heeft Wout tijdens zijn vorige reis te weinig van het park gezien, dus kunnen we het samen nog een beetje ontdekken.

Hieronder wat plaatjes van Yosemite om een idee te krijgen waarom het me zo mooi lijkt.